Co się działo? Styczeń 2016.

Dzisiaj zapraszam na lekko spóźniony przegląd miesiąca. Wszystko rozjechało się przez sesję, w której nie miałam czasu na pisanie bardziej czasochłonnych postów a ten dzisiejszy zdecydowanie do takich należy. Będzie dużo filmów i muzyki. Pojawi się też jedna z lepszych książek jakie kiedykolwiek czytałam. Jedzenia też nie zabraknie. 

Styczeń oczywiście zaczął się Sylwestrem, który był jednym z lepszych jakie miałam. Mieszkanie na 9 piętrze ma swoje plusy - z każdej strony przez ponad pół godziny mogliśmy oglądać fajerwerki, które pokrywały całe niebo. O poranku przywitał nas śnieg, który utrzymywał się przez prawie cały miesiąc. Co za tym idzie styczeń był bogaty w wiele śnieżnych zimowych spacerów. Przez pierwszy tydzień mogłam odpocząć, bo zajęć na uczelni nie było. Jednak zaraz po powrocie zaczął się gorączkowy okres  dla każdego studenta. Była masa zaliczeń, stresów, a po tym jeszcze egzaminy. Na szczęście wszystko udało się zaliczyć w pierwszych terminach.

 

 Oczywiście jak to w styczniu bywa każdy czy chce czy nie chce robi jakieś postanowienia. Moim było ograniczenie słodyczy i stopniowe wyeliminowanie ich z diety. Bardzo chcę też powrócić do codziennych regularnych ćwiczeń. 

Z pierwszym idzie mi o wiele lepiej niż się spodziewałam. Proste - wystarczy słodyczy nie kupować. Jednak problemem jest moją mama, do której nie dociera to, że ma mi co chwile czegoś nie podrzucać do szuflady. Ja już nie wiem jak mam prosić, grozić, tłumaczyć, bo nic nie działa. Dlatego jak przyjeżdżam do domu na weekend zdarza mi się złamać i coś zjeść. Aktualnie od lutego obmyśliłam plan. Wszystkie słodycze, które mama mi nawrzuca do szuflady będę zbierać do reklamówki, a następnie chować ją na najwyższą półkę w szafie, do której bez stołka nie sięgnę. Jak uzbiera się cały worek to wyślę je do młodszych kuzynów albo zaniosę do domu dziecka. A jak tylko najdzie mnie ochota na podebranie czegoś z worka, będę robić serię przysiadów i brzuszków jedna po drugiej aż mi się odechce. 

Jeśli chodzi o codzienne ćwiczenia było średnio, ale jest coraz lepiej. Po pierwsze porzuciłam windę i na 9 piętro chodzę schodami, może niedługo będę wbiegać. Ćwiczyłam co najmniej cztery razy w tygodniu. Na dzień dzisiejszy mogę powiedzieć, że ćwiczę codziennie. Teraz trzeba to tylko utrzymać i zwiększać stopniowo intensywność.

W styczniu udało mi się nawet znaleźć czas na ugotowanie czegoś. Danie jest bardzo proste, zdrowe i sycące. Bezmięsne i lekkie. Przygotowanie zajmuje dosłownie 20 minut i smakuje tak dobrze jak wygląda. W poniedziałek wrzucę post z nowościami, a w środę pojawi się przepis. 

Udało mi się przeczytać jedną książkę, ale jestem nadal pod tak wielkim wrażeniem, że nie jestem w stanie sięgnąć po kolejną pozycję z serii. Muszę ochłonąć. Tradycyjnie książka Camilii Lackberg dostarcza wielu emocji, ale Kamieniarz dostarcza też wielu zwrotów akcji. Tyle okrucieństwa w jednej książce robi wrażenie, ale nie jest to nieżyciowa historia. Praktycznie niczego nie da się domyślić. Nie będę więcej pisać, jak lubicie thrillery to to jest zdecydowanie książka do przeczytania. 

Filmowo chyba zacznę od najświeższych pozycji. Razem z koleżankami wybrałyśmy się do kina na polski film "Słaba płeć?", który bardzo mi się spodobał mimo, że zazwyczaj w takich nie gustuję. Jest to typowo babski film, komedia romantyczna o trochę innym charakterze niż zwykle. Nie można domyślić się zakończenia. Warto zobaczyć. Filmem, który zrobił na mnie bardzo duże wrażenie jest WHO AM I. Możesz być kim chcesz. Opowiada o grupie hakerów, którzy chcą stać się znani w swoim środowisku. Ciekawie nakręcony. Dużo zwrotów akcji. Nawet jak nie przepadacie za taką tematyką to polecam obejrzeć. Trochę długo się rozkręca, ale ostatecznie warto poczekać, bo później dzieje się. Kolejnym filmem, który bardzo mi się spodobał jest Krwawy Diament. Przyznaję, że obejrzałam go dlatego, że gra tam Leonardo DiCaprio, który jest moim ulubionym aktorem. Film opowiada o poszukiwaczach diamentów w trakcie wojny w Sierra Leone w latach 90. Można zobaczyć jak w trakcie wojny traktowani byli ludzie. Ci najbardziej okrutni i przebiegli oczywiście bogacili się kosztem innych. Mnie na diamenty nie stać, ale może to i dobrze, bo po obejrzeniu tego filmu straciły swoje piękno i szlachetność w moich oczach. Labirynt to bardzo dobry, mocno pokręcony film. Nie brakuje w nim dość krwawych scen. Porwana zostaje mała dziewczynka i jej koleżanka. Śledztwo prowadzi młody policjant. Ojciec jednej z dziewczynek bierze sprawy w swoje ręce, bo uważa że policja nie robi wszystkiego. Jeśli denerwują Was filmy, których zakończenie nie jest znane a w pewnym sensie musimy je sobie sami wymyślić to ten film radzę sobie odpuścić.


Muzycznie w styczniu nie było wiele nowości, bo nie miałam za bardzo czasu na szperanie po Spotify. Słuchałam więc tworzonej przez siebie playlisty. Potrzebne było dużo relaksu a mnie najlepiej nastraja hip hop. Szczególnie często słuchałam Donguralesko. Płyta Drewnianej Małpy Rock wróciła do łask i leciała chyba najczęściej.